9 Wyja Nij Co To Jest Plik Oraz Podaj Rodzaje Struktur Katalogowych

Pojęcie pliku
• Plik (file) jest logiczną jednostką magazynowania informacji w
pamięci pomocniczej (dyski, taśmy, pamięci Flash itd.).
• Plik jest ciągiem bitów, bajtów, wierszy lub rekordów, których
znaczenie określa twórca pliku i jego użytkownik.
• W pliku można przechowywać różnego rodzaju informacje:
programy źródłowe, programy wynikowe, programy wykonywalne,
dane liczbowe, teksty, listy płac, obrazy grafiki komputerowej,
nagrania dźwiękowe itd.
• Za pomocą systemu operacyjnego pliki odwzorowywane są na
fizycznych urządzeniach pamięci, które charakteryzują się
nieulotnością (nonvolatile devices).
• System plików składa się z dwu lub trzech części:
Zbiór plików;
Struktura katalogów (folderów) – do organizowania i udostępniania
informacji o wszystkich plikach w systemie;
W niektórych systemach występują ponadto partycje (strefy) (partitions),
służące do wyodrębniania (fizycznie lub logicznie) wielkich zbiorów
katalogów.

Struktura pliku
• Minimalna struktura: plik jako ciąg bajtów lub słów (np. UNIX,
MS-DOS); każdy program użytkowy musi posiadać własny kod
interpretujący plik wejściowy jako odpowiednią strukturę.
• Każdy system operacyjny musi realizować przynajmniej jedną
strukturę – plik wykonywalny, w celu ładowania i wykonywania
programów.
• Niektóre systemy realizują pewien zbiór struktur plików
zaopatrzonych w zestawy specjalnych operacji do manipulowania
takimi plikami (np. DEC VMS, MacOS).
• Wewnętrzna struktura pliku:
Blok (rekord fizyczny) – jednostka fizycznej pamięci dyskowej; wszystkie
bloki są tego samego rozmiaru.
Rekord logiczny – logiczna jednostka informacji; rekordy logiczne na ogół
różnią się rozmiarem od rekordów fizycznych i mogą być różnej długości.
Często stosuje się upakowywanie (packing) pewnej liczby rekordów
logicznych w fizycznych blokach, np. w systemie UNIX rekord logiczny
ma długość 1B, a blok fizyczny zwykle 512B.
Przydział przestrzeni dyskowej w postaci bloków prowadzi do
fragmentacji wewnętrznej – im większe bloki tym większa fragmentacja.

Struktura katalogowa

Duże zasoby dyskowe często dzieli się na partycje (strefy)
(partition), w niektórych systemach zwane minidyskami lub
wolumenami (volumes). Jeden dysk może być podzielony na
kilka partycji, ale też kilka dysków może tworzyć jedną partycję.

Katalog urządzenia (device directory) zawiera informacje o
plikach w danej partycji: nazwy, położenia, rozmiary, typy.
Katalog można uważać za tablicę symboli tłumaczącą nazwy
plików na ich wpisy katalogowe.
Operacje na katalogu:
Odnajdywanie pliku – znajdowanie plików według ich nazw.
Tworzenie pliku – tworzenie plików i dołączanie ich do katalogu.
Usuwanie pliku – usuwanie plików z katalogu.
Wyprowadzanie katalogu – sporządzanie wykazu plików w katalogu.
Przemianowywanie pliku – zmiana nazwy pliku lub jego miejsca w
strukturze katalogowej.
Obchód systemu plików – uzyskiwanie dostępu do każdego pliku i
katalogu w obrębie struktury katalogowej; regularne zapamiętywanie
struktury i zawartości całego systemu plików (kopie zapasowe).

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License